Faydacılık, yararcılık, uygulayıcılık...
Gerçeğe ve eyleme yönelik olan, pratik sonuçlara yönelik düşünme temelleri üzerine kurulmuş olan felsefi akım.
Kelimenin dayandığı felsefi terim "pragma"; iş, eylem demektir. "Pragmatik" ise kelime anlamı olarak eyleme yönelik anlamına gelir. "Faydacılık" bu terime karşılık kullanılan sözcüktür.
William James* (1842 - 1910) pragmatizmin öncüsüdür.
Temelinde uygulamada ya da eyleme dökmede faydacı bir anlayışın benimsenmesi, sonuç odaklı hareket etmek vardır. İşin nasıl yapıldığından ziyade nereye vardığı önemlidir.
Geliştirilen teorilere göre pragmatizm, hem "iyi"nin teorisi hem de "doğru"nun teorisidir.
İyinin teorisi olarak faydacılık, refahçıdır. İyi, en fazla faydayı sağlayandır. Burada fayda; zevk, tatmin veya nesnel değerler listesine göre tanımlanır.
Doğrunun teorisi olarak ise faydacılık, neticedir. Doğru hareket bir şeyin uygulanabildiği ölçüde gerçektir. Eğer bir bilgi günlük hayatta işe yarıyorsa o bilgi doğrudur. Yaramıyorsa yanlıştır.
Başımıza kötü bir olay ya da kaza geldiğini düşünelim. Olay yaşandı ve bitti. Olumsuz bir şey yaşadık ama pragmatist insanlara göre burada bile fayda sağlayan bir şey vardır. İleriye dönük olarak bu olaydan, bize en fayda sağlayacak sonucu çıkarıp, gereken önlemleri alıp, bundan sonrası için iyi ve doğru olanı yapmalıyız.
Dünya devamlı değişim halindedir. Değişmez bir gerçeklik yoktur. Biz de bu değişime ayak uydurmalı, hatta değişimin kendisi olmalıyız. İlerlemeliyiz...
"Değişim, cesaret ister."
Kaynak: Wikipedia
İnsanlarda estetik yönden bir zevk duygusu uyandıran,
Hayranlık ve heyecan yaratan,
Ruh ve duyguyu ilgilendiren sanatlardır.
Hayata farklı bir açıdan bakma, üstün bir sezgi, ince bir duygu gerektirir.
Güzellik ve zevkle ilgilenir.
Amacı, güzelliği ifade etmek ve yorumlamaktır.
Güzel sanatlar nelerdir?
Edebiyat: Duyguları, düşünceleri, hayalleri ve olayları estetik değerler çerçevesinde, sözlü veya yazılı olarak ifade etme sanatıdır.
Resim: Herhangi bir yüzey üzerine çizgi ve renklerle yapılan; yağlı boya, guaj boya, pastel boya, sulu boya, sprey boya, bilgisayar yazılımı gibi hemen her tür malzemenin kullanılabildiği sanat biçimidir.
Heykel: Doğada bulunan ya da hayal gücüne dayanan varlıkları; taş, çamur, ahşap, balmumu, bronz ve tunç gibi maddeler kullanarak, estetiksel bir bakış açısıyla üç boyutlu olarak yapma sanatıdır.
Mimarlık: Yapıları ve fiziksel çevreyi, estetik yaratıcılıkla, uygun ölçülerde tasarlama ve inşa etme sanatıdır. İnsanların, kendilerine özgü olarak kültürel, fonksiyonel, teknik ve farklı zevklerde mekanlar yaratmasıdır.
Müzik: Sesin biçim ve anlamlı titreşimler kazanmış halidir. Sesleri melodi haline getirme sanatıdır. Seslerin melodi olarak kabul görmesi, dinleyenlerin duygularına yönelik etkileşim yapmasına bağlıdır.
Tiyatro: Bir sahnede, seyirciler önünde, oyuncular tarafından, bir hikayenin sergilenmesi sanatıdır. Duyguların ve olayların, hareket ve konuşmalarla anlatılmasıdır.
Dans: Bir müzik eşliğinde, müzikle kaynaşarak yapılan, ritmik ve ahenkli hareketler dizisi, estetik değer taşıyan vücut devinimleridir.
Kaynak: Wikipedia
